Op zondag 15 maart reisde een delegatie van Karateclub Noritsu af naar sporthal Overbosch in Den Haag, hier vond het Open Europees Kampioenschap Kyokushin Karate, georganiseerd door Honbu Kamakura, plaats. Van de Baarlese club deden Senpai Jan van Beek en Senpai Willem van Ginneken mee aan het sterk bezette toernooi.
Dit jaar was Noritsu goed vertegenwoordigd met vechters, (luidruchtige) supporters en de coach Senpai Pascal van Roozendaal. De afgelopen maanden hadden voor beide vechters in het teken gestaan van het EK, mede omdat er naast de gebruikelijke voorbereiding ook moest worden getraind op een ongebruikelijke techniek: het kort vastpakken van de tegenstander waarna er een techniek mag worden geplaatst, zoals een knie naar het hoofd. Ook werd er voor de verandering niet gevochten op een tatami maar in een boksring. Senpai Jan en Senpai Willem waren er helemaal klaar voor en dit bleek ook op de dag zelf. Willem was in de lichtgewichtklasse (-70 kg) ingedeeld en kwam bij zijn eerste partij oog-in-oog te staan met een Hongaarse tegenstander. Willem vocht de eerste ronde van twee minuten erg explosief waarop de Hongaar niet wist hoe hij moest reageren. Ook in de tweede ronde had de oostblokker weinig weerwoord tegen het Chaamse geweld! In de tweede ronde wist Willem zelfs zijn tegenstander te verslaan door harde en gerichte stoten. De tweede tegenstander van Willem was tevens een oostblokker, nu kwam hij echter uit Rusland. Willem begon weer vol goede moed aan de partij en gaf de Rus weinig kansen. Helaas was deze Russische karateka erg ervaren en wist hij een harde ushiro-geri op de elleboog van Willem te plaatsen. De elleboog van Willem kon dit wel verdragen, maar zijn achterliggende lever kon er niet zo goed mee overweg! Helaas werd dit door de scheidsrechters gezien als een ippon en was het einde van Willem z’n deelname aan het EK werkelijkheid. Senpai Jan was met zijn 91 kilo ingedeeld in de zwaargewichtklasse (+80 kg.). Ook deze klasse was – net als het hele deelnemersveld – goed voorzien met vechters uit landen als Polen en Hongarije. Zijn eerste tegenstander was dan ook een lange Pool: Tacas. In de eerste ronde wist Jan effectieve combinaties te maken, de Pool kon hier niet goed mee overweg. In de tweede ronde werd de wedstrijd zelfs voortijdig beëindigd door een gesprongen knie van Jan waardoor zijn tegenstander knock-down ging. De tweede partij van Jan was tegen een ‘pitbull’: Rob Konings van sportschool La Sala. Deze gaf Jan geen enkele kans door de hele tijd naar voren te lopen en geen ruimte over te laten voor stoten of trappen. Jan moest hierdoor zoveel mogelijk wegdraaien van zijn tegenstander en proberen combinaties te maken. Na twee ronden en een extra verlenging werd er door de scheidsrechters unaniem besloten dat Jan doorkon naar de halve finale. In deze halve finale kwam Jan uit tegen een karateka uit Wallonië. Deze partij kreeg Jan weer meer ruimte om zijn combinaties te maken en dit worp zijn vruchten af. Na twee ronden gingen de rode vlaggen de lucht in, en aangezien Jan in de rode hoek stond kon hij door naar de finale. Voor aanvang van de finalepartijen moesten er eerst nog planken worden gebroken. Iedere (mannelijke) finalist moest minimaal twee planken doorslaan met de vuist. Zowel Jan als zijn Poolse tegenstander kozen voor 4 planken, echter was Jan de enige die ze ook daadwerkelijk doorsloeg! Dit betekende dat wanneer er in de finale na twee ronden nog geen winnaar was, dat Jan Europees kampioen zou zijn. En dat zou ook heel symbolisch zijn aangezien zijn Poolse tegenstander vorig jaar op dezelfde manier had gewonnen van de Baarlenaar. Zo ver kwam het echter helaas niet, Jan werd in de finalepartij goed geraakt door een harde low-kick waardoor hij een ippon tegen kreeg: de Pool Wuczynski werd voor het tweede opeenvolgende jaar kampioen bij de zwaargewichten. Met een mooi samoeraibeeld, een hoop blauwe plekken, een zere lever en een zéér tevreden gevoel vertrok de delegatie weer richting het zuiden.
Comments